vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Het verleden
Met steken in mijn hart
En lood in mijn benen
Raken stap voor stap
Mijn voetstappen verdwenen
De voetstappen van mijn jeugd
Vervagen in de wind
Ik ben een echte vrouw nu,
En niet langer meer een kind
Een traan beroert mijn huid
En valt langzaam naar benee
Wordt opgeslokt door de golven
En overspoeld door de zee
Die traan vindt zijn weg wel
Omringd door verdriet
Als hij het verleden achter zich kan laten,
Waarom ik dan niet?
Ingezonden door
Geplaatst op
21-02-2009
Geef uw waardering
Op basis van 20 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Jeugd Verdriet Voetstappen WanhoopReacties op ‘Het verleden’
-
erg mooi geschreven!!!
Verwijderde gebruiker - 24-06-2011 om 19:09