borderline
Waarom voel ik mijzelf zo leeg?
terwijl er om mij heen zoveel dingen gebeuren.
Waarom kan ik niet meer lachen
en zit ik maar steeds te treuren.
Waarom voel ik mijzelf zo eenzaam?
terwijl er om mij heen zoveel mensen staan.
Waarom wordt ik zo gauw kwaad?
en wil er steeds vandoor gaan
Waarom denk ik als er iets mis gaat
meteen van: was ik maar dood
Waarom wil ik elke keer weer mijzelf vernietigen ?
en kras ik steeds mijn armen rood.
Waarom denk ik alleen in zwart-wit?
er bestaat voor mij geen grijs
Waarom leef ik alleen in uitersten?
dat is beslist niet erg wijs
Waarom kan ik niet van mijzelf houden?
en vind ik mijzelf niets waard
waarom heb ik geen zelfvertrouwen?
had ik nog maar wat goede jeugdherinneringen voor mijzelf bewaard.
Waarom doe ik mijn man en kinderen zoveel pijn?
Ik wil ook graag met hen gelukkig zijn
Ik weet dat ik mijzelf veel verwijt
maar mijn gezin wil ik nooit meer kwijt.
Ingezonden door
Geplaatst op
23-09-2007
Geef uw waardering
Op basis van 57 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Automutileren Eenzaam Leeg Zwart-witReacties op ‘borderline’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!