1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Samen oplopen

Op een weg, stoffig en lang
liep ik zo’n tijd heel alleen.
Bedroeft, eenzaam en bang,
geen bescherming om me heen.

Plots riep een stem van verre.
“Kom, en neem hier even rust.
Je bent er niet en moet nog ver.
De weg is zwaar, ga doelbewust”

Ik keek wie tot mij had gesproken,
maar zag een spelonk als open graf,
dacht aan Wiens lichaam was gebroken.

Een steen terzijde, het zegel was er af.
Hij stond daar en ik durfde niet hopen.
Hij nam mijn hand, samen zijn wij opgelopen.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

Over dit gedicht

als je niet weet hoe de weg door je leven loopt, en je hebt geen Gids is hij dikwijls veel te lang en te zwaar voor jou

Geef uw waardering

Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Angst Onbekendheid Rusten Samen

Reacties op ‘Samen oplopen’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Samen oplopen