Avondschemer
Loop door de stilte van de avondschemer
De lucht trilt nog na van de broeierige hitte
Maar ik voel mij koud schreeuw om kracht
Jij hebt mij laten zitten
Ben alleen nu elke nacht
Met mijn kat konijn en de Bever
Voorgoed heb je mij nu verlaten
Jij vertelde het een paar uur terug,
Toen we samen gezellig op een terrasje zaten
Weg van mij, het voelt als een grote klucht
Mijn ogen zijn verblind door tranen
Denk aan alle voorbije jaren
Zullen er ooit weer komen betere tijden
Dat het zonnetje mij weer kan verblijden
Al mijn teleurstellingen dan zijn vergeten
Het verdriet is nu nog niet te meten
Zal er ooit iemand weer voor mij zijn
Die mij zal troosten vergeten de pijn
Zal ik het geluk in deze wereld echt vinden
Of schuilt het geluk in al mijn vrinden
Toch wacht ik op die speciale man
Die mijn hartje weer maken kan.
MMH.Stevens
Reacties op ‘Avondschemer’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!