vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Broeierig en loom
Als lood hangt broeierigheid tussen de bomen
lome zang hoort men gedempt nader komen
van een jonge schone en door kleurige veer
omlijst in portret van ree en hert zo teer.
Een middag om zacht in het struweel te rusten
dromend van lippen die vannacht nog kusten
als perziken geplukt in frisse ochtenddouw
of vlinders om zoete bloem, de nectar trouw.
Ik zou haast niet anders dan hier willen blijven
mij op de lome hartstocht laten drijven
naar lentebruid in haar smaragdgroen bruidsgewaad
Bedwelmd door lentegeur en amandelzaad
odeur van madelief, sering of prunusboom
lentemiddag in bos, broeierig en loom.
Reacties op ‘Broeierig en loom’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!