Verba volant scripta manent, gepraat vergaat, schrift grift
Verba volant, scripta manent
Gepraat vergaat, maar schrift grift
Dichten hoort bij mijn leven
Ik dicht al sinds een lange tijd
En nog steeds kan ik in mijn gedichten
Dagelijks mijn gevoelens weer kwijt
Het dichten zal de strijd overleven
Soms zijn er tijden waarin het weg lijkt te zijn
Maar het dichten komt altijd weer bij me terug
Het steunt me in tijden van vreugde en pijn
Woorden van wijsheid en waarheid
Gesproken woorden en menselijk gepraat
Hoe mooi of indrukwekkend de woorden ook zijn
Een gesproken woord is iets wat snel vergaat
Door te dichten geef je gevoelens door
Dichten is de kunst van het eeuwenoude schrift
Wanneer ik mijn gevoelens plaats op het papier
Weet ik dat ze voor altijd in het blad zijn gegrift
Ik dicht omdat ik er mijn gevoel in kan uiten
Redenen zijn de pijn en de tranen op mijn gezicht
Vloeiende woorden zweven op het witte papier
Ikzelf ben de reden dat ik nog steeds dagelijks dicht
De zin 'verba volant scripta manent' bracht mij
op het idee dit gedicht te schrijven. Het is een Latijnse zin, die op een poster in het klaslokaal staat =P
Reacties op ‘Verba volant scripta manent, gepraat vergaat, schrift grift’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!