vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eenzaamheid
Altijd alleen,
hoeveel mensen ook om je heen.
Mensen proberen te helpen,
mijn wonden te stelpen.
Het heeft geen zin, ik ben een hopeloos geval,
wat er gebeurd, het doet me geen bal!
Jullie morgen het proberen,
mij gelukkig zijn te leren,
gooi jezelf maar in de strijd,
ik waarschuw je, raak jezelf niet kwijt!
Het heeft geen zin, ik ben een hopeloos geval,
wat er gebeurd, het doet me geen bal!
Als ik me uit bed sleep,
raakt het leven me als een zweep,
voel ik me een dag beter,
wil het de volgende dag weer voor geen meter.
Het heeft geen zin, ik ben een hopeloos geval, wat er gebeurd, het doet me geen bal!
Reacties op ‘Eenzaamheid’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!