Nachtmerrie
Hij ligt in zijn mand,
hij beweegt niet meer.
Ik weet dat hij niet slaapt,
maar leg me er niet bij neer.
Ik loop naar hem toe,
en hoop dat hij van me schrikt.
Ik wil dat hij naar me toekomt,
en mijn gezicht weer aflikt.
Ik wil dat hij me een teken geeft,
een teken van enig leven.
Hij moet weer bedelen met zijn ogen,
want ik heb de moed nog niet opgegeven.
Ik raak zijn zachte hoofdje aan,
en zijn zwarte natte snuit.
Mijn ogen uiten verdriet,
en er rollen zware tranen uit.
Ik schrik als hij opspringt,
en ik een luide zoemer hoor.
Zweet op mijn voorhoofd,
ik heb het nu pas door.
Het was een droom,
een vreselijke nachtmerrie.
Ik ren meteen naar beneden,
en kijk of ik hem ergens zie.
Hij ligt in zijn mand,
ik beweeg me sloom.
Want ik wil niet weten:
Het was geen droom.
Ingezonden door
Geplaatst op
18-06-2009
Geef uw waardering
Op basis van 15 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood Hond NachtmerrieReacties op ‘Nachtmerrie’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!