vorige gedicht
vorige gedicht
Uit een glazen toekomst
emoties barsten
ruzies rinkelen
beeld na beeld
spat uit elkaar
als herinnering
bezaaid met tranen
ligt je hele leven daar
scherven
scherp gebroken
glinsteren wat was
puntig hoekig
vaak bedrogen
spiegelt vals het glas
in duizend kleuren
fonkelt woede
gruist de haat voorbij
misverstanden branden
rode wonden in hun
vlijmscherpe venijn
splinters uit
een glazen toekomst
wie verzorgt en
heelt vandaag die pijn
Ingezonden door
Geplaatst op
04-07-2009
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Leven.pijn LiefdeReacties op ‘Uit een glazen toekomst’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!