Onschuldige ogen

Ik kijk in de spiegel.
Onschuldige ogen kijken mij aan.
Ogen, die vandaag geen make-up hebben gezien,
in een lichaam dat vandaag niet is gedwongen,
tot dingen die het niet wil.

De ogen roepen om hulp,
die ik niet geven kan.
Andere mensen horen de roep niet.
Want alleen mijn ogen durven,
nog zachtjes te fluisteren,
"Help mij"