vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Verdiende rust
Voor jou ,was de wereld veel te gemeen,
Heel oneerlijk en liet jou alleen.
Je wilde vechten maar het hielp je niet.
Het bleef elendig en je hield verdriet.
J e wachte toen heel lang op verbetering.
Maar bleef maar dwalen in een oneerlijke kring.
Waaneer zou het toch eindelijk beter gaan?
Nooit niet, niet in dit bestaan.
Je heb zelf gekozen voor je verdiende rust.
Als je het had gezegdt had ik je vaarwel gekust!
Rust zacht....
Ingezonden door
Geplaatst op
23-08-2009
Geef uw waardering
Op basis van 12 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Depressie Overlijden ZelfmoordReacties op ‘Verdiende rust’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!