De geur van hooi

ik rook de zomer
en de hemel was dichtbij
wij samen op een plaid
nog groener dan de wei

de foto van het pad
met rust en stilte van een bosrand
liet zien hoe ik je toen aanbad
het bloot was rood verbrand

een sprietje gras een madelief
met nonchalance op de lippen
ik was macho en een hartendief
jij hoefde maar te kikken

ik zie je nog wel eens
in het zinderen van de hitte
het verstolen witte de geur van hooi
je was die zomer eindeloos mooi