Liefdesverdriet

ik kon het niet

ik kon niet zeggen wat ik voelde

ik heb het ook niet uitgelegd

maar toch eist jij wat ik bedoelde

de stilte had het al gezegt

tranen rollen over mijn gezicht

ik kan er niet meer tegen

ik doe mijn ogen dicht

was jij maar hier en niet elke keer bij haar

waren wij maar samen alleen met elkaar

dan zou ik je zeggen hoeveel ik van je hou

en hoe gek ik op je ben

achter mijn ogen prikkelt weer een traan

waarom mag onze liefde niet bestaan