1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

Te laat

De schreeuw in de leegte,
de stem van de dood.
Het achtervolgt worden door een geweten,
de angst is te groot.

Wegrennen kan niet meer,
daarvoor is het nu te laat.
Ik laat me vallen,
net of het mij nog schaad.

De sprong duurt lang,
donker en heel diep.
De val die ik niet voel,
sloot mijn ogen en sliep.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Angst Diepte Dood Leegte Schreeuw Sprong

Reacties op ‘Te laat’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

Te laat