Met imitaties in de hand

hij was kunst
zijn handen vlochten
steen tot transparante vormen

in het raken aan
de hemel schiep hij
schoonheid uit de tijd

zijn bereik dacht
grenzeloos als god
kritiekvol voor de onderdaan

tot de spiegel naar hem keek
een bleek gebogen man
met imitaties in de hand

het was geen kunst
slechts replica’s
van reeds gebaande wegen

in de ontwikkeling
van iets nieuws was hij het
infantiel niveau nog niet ontstegen