vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Eerst de knoppen zien
wat als de rolstoel
niet meer draait in
een kamer vol obstakels
als de koorts
weer naar je graait met
zijn vlammende tentakels
de pijn steeds
twijfels zaait over
het nut om zo te leven
dan huil je in
je bed slechts toegedekt
met wensen en verlangens
worstelt iedere dag
om de molenstenen om je nek
als bordjes te verhangen
strijdt een ochtend lang
om bij de tijd te komen die je
door de nacht weer was ontnomen
je wilt lente in een handvol
pillen eerst de knoppen zien
en dan de zomer dromen
Reacties op ‘Eerst de knoppen zien’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!