Kanker

Ineens ben je verslagen,
er is stilte om je heen.
De kracht van de kanker overheerste het leven,
nam de ziel van aarde mee.
Zoveel tijden overwonnen
en zoveel narigheid gezien.
In het diepste van de nacht zelfs de pijn nog bedwongen,
alles nog proberen,
om haar van een mooi leven te voorzien.
Alleen de liefde bleef bestaan,
ze sleepte zich door de dagen heen.
Ze wilde de kanker overwinnen,
maar slaagde er niet in.
Alle dagen de strijd gestreden,
alle dagen de moed gehouden,
Carpe Diem nooit vergetend,
hoop houdend,
een uitzichtloze toekomst op willen bouwen.