Dromen
Ik droom van een leven met jou
Elke keer weer dat jij me wou
Je gaf me een prachtige week
Toen liet je mij ineens vallen alsof het niets leek
wie weet waarom ? wie weet de reden
Je gaf me geen, het voelde alsof je me wou smeden
We hadden zelfs geen ruzie
je doet gewoon alsof ik niets zie
We waren gewoon aan het bellen
Na de weggevallen verbinding kon je het mij pas vertellen
Je stuurde mij dat het gedaan was
ik wist niet wat ik op dat moment las
Je brak mijn hart, ik stortte helemaal in
ik weende dag en nacht zonder enige zin
je zei dat we vrienden bleven
Ik mocht je niets liefdevols meer geven
Je wilt wel constant mijn aandacht
Ik weet niet meer wat je van mij verwacht
Ik droom elke dag opnieuw van een leven met jou te delen
ik weet het, er zijn er zovelen
Toch bel ik je elke dag met een beetje hoop
voor telkens weer een andere teleurstelling, mijn droom gaat op de loop
Waarom zie je het niet ?
wat ik allemaal voor jou liet
ik kan niet leven zonder jou
je bent de enige waar ik echt van hou
Zonder jou in mijn leven ben ik niets
je bent voor mij niet zomaar iets
Ik droom elke weer dat het goed komt
In werkelijheid weet ik dat mijn droom nooit uitkomt
Je brak mijn hart , mijn leven
nu heb ik niets meer te geven
Je sloot de wereld voor mij en opende een echte hel
ik leef nu nog enkel met een beetje beschadigd vel
Het doet elke dag weer zo een pijn
Dat ik niet meer bij jou kan zijn
elke dag droom ik van jou, denk ik aan jou
ik kan het niet helpen maar ik hou nog steeds van jou
Het doet elke dag een beetje meer pijn
zelfs alcohol helpt niet meer, toch drink ik wijn
ik weet echt niet meer wat ik moet denken
aan wie ik mijn leven moet schenken
Je bent de liefde van mijn leven
waarom wil je niets toegeven
waarom zeg je niet hoe het werkelijk zit
zo leef ik enkel met pijn in het hart zonder pit
mijn leven flits voorbij met een bloedend hart
enkel en alleen van jouw spelletje dart
je moet me geloven je bent de ware voor mij
waarom maak je me gewoon niet weer blij
zie je dan niet dat je mij verkeerd raakt
ik verlies de hoop, niemand die over mij waakt
ik verlies de moed om verder te gaan
elke dag zak ik in een diepere put, te diep om nog te staan
zo diep, zo zwart, zo groot
mijn leven is een echte hel in de goot
ik ga gewoon kapot aan een hart dat enkel kan bloeden
mijn lot, mijn dood komt steeds dichter in zicht, niet meer te behoeden
als je niet snel toegeeft hoe het zit
kan je op mijn graf komen voor je gevit
dan besta ik gewoon niet meer
ik wil enkel leven met jou zonder die zweer
zonder jou geef ik mijn leven op
ik ben al lang niet meer in top
ik vraag mij af, ga je mij ooit begrijpen?
mij uit mijn lot, mijn dood kunnen grijpen
je bent de enigste die dat kunnen zou
want ik hou nog steeds zielsveel van jou
Reacties op ‘Dromen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!