de nieuwe wereld
Er ligt sneeuw op de slapende bomen.
Ze wachten totdat de dieren weer terug komen.
Ze wachten op de zon die weer gaat schijnen.
Ze zitten de hele tijd te seinen.
De lente komt eraan.
De winter zal weer een poosje weg gaan.
De rust en de stilte verdwijnt ook weer.
De vissen zwemmen weer in het meer.
De tjilpende vogels gaan weer hard tekeer.
De schapen grazen weer in de wei.
De lammetjes staan voor het voeden weer in de rij.
Ze huppelen weer door het gras.
Springen in de plas.
Het is allemaal zo bijzonder.
De buikjes van de vrouwtjes dieren worden steeds ronder.
Hoe zal het zijn als dat allemaal niet zo was?
Zonder bomen zonder gras.
Zonder eendjes zonder kuikentjes.
Zonder al die dieren zo kleintjes.
Gelukkig is het er allemaal.
De dieren hebben zo allemaal hun eigen taal.
Ooit gaat het allemaal wel voorbij.
Maar dat zal nog heel lang duren volgens mij..
Reacties op ‘de nieuwe wereld’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!