vorige gedicht
vorige gedicht
weg
de goud gele stralen van de zon
gaan volkomen langs je heen
maar niks dat ik doen kon
het gekietel van de regen
merk jij ook niet op
maar wat doe ik er tegen
zelfs het aaien van de wind
wil jij niet beseffen
maar nog steeds niks dat ik hier voor vind
maar dan wanneer de eerste stralen
de zware nacht door boren
de sterren laten ademen
de mensen laten slapen
ontwaak jij en bedenk je
dat je het bruisen van het leven
toch eens moet gaan horen
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
18-05-2010
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
MachteloosReacties op ‘weg’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!