vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Alpenlied
Rotsformatie hoog verheven
Smetteloos en rein
Ik voel de 'vrijheid' in mij herleven
Projectie van het eeuwig zijn
Hoge toppen verkapt met eeuwig sneeuw en ijs
Lijken 't hemeldak te kussen
Trapsgewijs
Een staalblauwe lucht ertussen
Vanuit de diepe dalen
Tuur ik naar de stenen monumenten
Gedachten van het menselijk falen
Puur natuur 'zonder' mankementen
Onbeduidend begeef ik mij
Langs een smal bergpad naar omhoog
Ik laat al mijn zorgen vrij
Voedend mijn geloof
Ingezonden door
Geplaatst op
17-02-2008
Over dit gedicht
De eeuwige bergen
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
BergReacties op ‘Alpenlied’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!