vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Tranen
De tranen springen in mijn ogen van verdriet
Het is nu voorbij of ik het nou wil of niet
De telefoon gaat, nu weet ik bijna zeker dat het gebeurd is
De tranen staan weer in me ogen, ik moet het nu toch maar gaan geloven
Ik wil niet dat u weg gaat, maar het is al te laat
De telefoon gaat weer, nu is het echt gebeurd
Nu bent u er niet meer
Rust zacht oma 060610
Reacties op ‘Tranen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!