vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Doorgaan
Zo ver weg, en toch zo dichtbij,
zoveel moois, helaas verloren.
Mensen praten en doen,
maar niemand, die weet wat ik voel.
Stiekem, nog steeds niet aan het idee gewent,
maar ik ga door, met een lach.
Sterk in je schoenen staan, is wat een mens moet doen.
Reacties op ‘Doorgaan’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!