vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
kerst
ik zit hier op een steen
zo eenzaam en alleen
ik kijk verlangend naar dat kind
dat een kerstliedje zingt
ik wou dat ik kon feestvieren met hen
maar omdat ik zo armoedig ben
ziet niemand me staan
en zal ik niemand naar me toe gaan
ik zal juichen als ik een dikke jas zou krijgen
over 2 paar nieuwe schoenen maar te zwijgen
ik ben al blij met een snoepje
of een arbeitje
als nou iemand in deze koude nacht aan mij zou denken
en mijn ook een cadeautje zou schenken
dan zal ik ook weer blij zijn
en dan is er van binnen ook niet meer die pijn!
Reacties op ‘kerst’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!