vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Onzichtbaar spoor.
Niemand die ziet,
hoe jij dagelijks lijd.
Door gedreven wanhoop,
eenzaam je armen spreid!
Niemand,
die kan vermoeden, niets is wat het lijkt,
gewoon het bericht gekregen, dat je
ten dode opgeschreven bent.
Wanhoop, onrust, angst om te gaan,
zoveel te doen, niet denken
geen tijd om stil te staan.
Moet nog zoveel gebeuren,er zijn
te weinig woorden ooit gezegd.
Angstig voor het versterven,
''o, God '' haal me nog niet zo
snel hier vandaan.
Laat hen, die ik lief heb in de waan,
dat de dood geen sporen legt.
23-07-2010
www.droomster.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
23-07-2010
Geef uw waardering
Op basis van 25 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dode Opgeschreven TenReacties op ‘Onzichtbaar spoor.’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!