vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Voorbij
Stil zwijgend, kijk ik je aan
Dromen die weer, voorbij gaan
Momenten die enkel, een herinnering vormen
Met gedachtes, die door mijn hoofd stormen
Momenten, waar ik naar terug wil gaan
De kans daar voor gekregen, maar toch moet ik die afslaan
Er komt altijd, wel weer een morgen
Met dezelfde, en nieuwe zorgen
Een blik, op jou
Krijg ik het alles, behalve het gevoel van winterkou
Ik laat het, voor geen moment los
Maar verstop het, onder het groene mos.
Reacties op ‘Voorbij’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!