Het oudejaar

Blijde, maar ook som’bre dagen,
Schreden weer aan ons voorbij
Onbeantwoord, zoveel vragen
Of stil berustend, wat het ook zij…

Onrust, pijn verdriet, en zorgen
Een ieder kreeg zijn eigen deel
Vragend’ hoe is het nu morgen!
Soms, was het zo zwaar, het was zoveel..

Een jaar heeft, vele lange dagen
Voor hen, die eenzaam, en alleen
Alles alleen,.. moesten dragen
Hunk’rend , smachtend, iets wat nooit verscheen…

Een sterk verlangen, was er weer dit jaar
O, mocht het nu eens in vervulling gaan
Voor ons beiden, samen een ouderpaar
Helaas, mocht het ook nu niet bestaan…

Gelukkig was het niet alleen bekommernis
Ook mocht er veel verheuging wezen
Van vriendschap, die weer herboren is
Of die ziekte, waarvan je mocht genezen..

Veel meer zou men, nog kunnen schrijven
Misschien staat het, tussen de regels door
Eén Naam mag hier niet achterblijven
Al voor u vroeg, gaf Hij gehoor…

Mochten wij Hem, al de eer betuigen
Die een Vader wil zijn, van wezen
Aan ’ t eind van 't jaar voor Hem ons buigen
Die Liefdevol, al uw smarten, wil genezen…