Sterven in een oude jas

Bij een traag opkomende zon
in het vroege ochtend gloren
zacht wuivende stengels
van het rijpende volle koren

Daar tussen het hoge gewas
een snikkende oude vrouw
ineen gerold in haar oude jas

Daar tussen het volle koren
niet meer wetende wie zij was
de weg kwijt en totaal verloren

Zij stierf snikkend in haar oude jas
in het volle ochtend gloren
daar tussen het rijpe gewas
zij die door iedereen vergeten was