vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
De onzichtbare draad
Onzichtbare draad
Alsof ik nog vastzit
aan de navelstreng
tot het laatste moment
ben ik verbonden
met een dunne draad
die vervluchtigt in de wind
de bloedband, die mij verbindt
met het verleden
met haar die mij heeft gezoogd
menige traan gedroogd
ze leeft al een eeuw
glijdt langzaam van mij weg
als een ballon
die je loslaat
je ziet alleen nog een stip
ongrijpbaar voorgoed
onzichtbaar geworden
de band is niet meer aards
het gevoel blijft bestaan
ik blijf verbonden.
Ingezonden door
Geplaatst op
19-10-2010
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Ballon NavelstrengReacties op ‘De onzichtbare draad’
-
heel mooi en ontroerend!
Liesx - 10-09-2013 om 20:34