lief en klein
lief klein mensenkind wat doe je hier zo bang?
Ga terug waar jij je veilig voelt dicht bij je mam.
Ik kan het niet verdragen jouw hier zo te zien.
Ik zou je willen helpen.
Maar lief klein mensenkind voel jij je hier zo goed.
Ik ga jou het niet dwingen als het er niet toedoet.
Ik wil je leven zo goed maken.
Ik weet niet wat ik doe.
Ik kan er echt niet tegen om jou zien te verhongeren.
Ik geef jou wat te eten, je maagje is weer vol.
Ik blijf aan je denken hoe jij het hebt.
Jij bent al blij als je wat heb.
En wij gooien het soms weg.
Dan denk ik weer aan jou.
Kon ik het maar aan jou geven.
dan was jij ook weer blij.
Ik ken het niet bedenken, doodgaan van de honger.
Dat gebeurt best wel vaak.
Kon ik maar wat doen.
Dat er geen oorlog of verdriet meer was.
Alleen maar vrede en blijdschap.
Kon ik maar wat doen.
Ik wil het echt heel graag.
Kon ik je maar helpen.
had ik het maar eerder gedaan.
Dan was je er nu nog.
Maar ik blijf altijd aan je denken.
Ik hou van jou
Reacties op ‘lief en klein’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!