vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Schaamte op de wal
de schreeuw ze voelden
het gevaar in kippenvel
de angst opkruipend langs
de ruggengraat de hel
ze holden naar de kant
met ogen groot van
moord en brand de
massa zinderde van stilte
ze zagen zijn paniek
voelden hoe de dood
hem langzaam wurgde
zijn vingers al ontsloot
de witte vlek met leven
dook voor de derde maal
het water sloot met zwart
de plek voor altijd af
de laatste serie bellen
borrelt schaamte op de wal
de hoofden naar beneden
hij was te redden gonsde overal
wil melker
10/11/2010
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
10-11-2010
Geef uw waardering
Op basis van 4 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Dood VerdrinkenReacties op ‘Schaamte op de wal’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!