voor mijn lieve familietje
Wat heeft je leven nog voor`n nut,
als je uiteindelijk alleen beland in een put,
Iedereen naar een ander land,
en daar blijf je dan achter met je lege verstand,
Alleen voel je je, nergens zin meer in,
en je kleine zusje, weg is je kleine vriendin,
Je kleine broertjes laat je zomaar gaan,
zo van: nou ik heb mijn best gedaan,
Je ooms en tante rijden in een auto van je vandaan,
en het ergste is dat je ze gewoon laat gaan,
Je opa en oma die dezelfde weg op rijden,
om maar al die kut problemen hier te vermijden,
En zo langzaam raak je ze allemaal kwijt,
weg allemaal, zo snel gaat de tijd,
De een begint te lopen en de anderen er achter aan,
want je kan die gene ook niet alleen laten gaan,
En helaas zijn wij dan degene die hier achter blijven ja,
en er niets meer aan kunnen doen, omdat ik dan toch maar alleen sta,
Ontroostbare tijden komen ons alle tegemoet,
en iedereen mag weten dat dit afscheidt me heel erg veel pijn doet,
Ik ga jullie missen, voor altijd in mijn gedachtenis,
ik vergeet jullie niet omdat ik mijn geheugen nooit uitwis,
Ingezonden door
Geplaatst op
21-11-2010
Over dit gedicht
ik heb het voor mijn familie geschreven, hun gaan emigreren naar spanje. ik mis hun nu al!
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 2 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Envooralgemis Liefde VerdrietReacties op ‘voor mijn lieve familietje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!