Dromen

Als klein kind leer je om te dromen. Een prachtige uitvlucht, aangezien het leven vol tegenslagen zit. Op een gegeven moment begin je te leren dat dromen ook werkelijkheid kunnen worden. Dat je elke kans moet pakken die er is en dat zelfs een kansloze kans een kans op zich is. Alleen soms hoe hard je er ook voor vecht, is het onmogelijk om het om te zetten in realiteit. Hoe mooi de droom ook is, vast pakken lukt je niet. De wilskracht die ooit zo sterk was, stort in door de druk op je schouders en langzamerhand voel je alles weg glippen.
Het leven bestaat nou eenmaal uit tegenslagen. Je zult vallen en soms is het moeilijk om weer op te staan, door de pijnlijke klappen die zijn uitgedeeld. Op zulke momenten wordt het tijd om keuzes te maken. Je kan blijven liggen en langzaam kapot gaan van binnen, of je kiest er voor om toch proberen op te staan en verder te klimmen.
Opgeven aan je dromen kan worden gezien als falen, maar soms zijn dromen gewoon dromen en is het niet voor jou weggelegd. Het laten vallen is moeilijk, maar soms is het beter om het los te laten. Ook al zullen veel mensen het niet begrijpen en misschien oordelen. Het is en blijft jou leven en je moet je eigen pad lopen. De keuzes die dan gemaakt worden, kunnen risico?s met zich mee brengen. Alleen heb je niks te verliezen, want hoe kan je vallen als je toch al op de grond ligt.
Het verleden moet je achterlaten. Bij de kruising sla je een nieuw pad in. Je kijkt jezelf aan in de spiegel en je weet dat het tijd is om te gaan.