het leven
Alles is nooit rozengeur en manenschijn,
Dat is echt niet fijn.
Was alles maar zo gelijk in je kindertijd,
Maar die tijd ben je kwijt
En krijg je nooit meer terug,
Al laat je een kuch.
Wat is het toch stom als niets meezit,
Dan denk je waarom gebeurt dit.
Soms wil je weg uit dit leven,
Maar er zijn mensen die om je geven.
Je kunt ze moeilijk achterlaten,
Ze voelen zich dan verlaten.
Jij zit dit niet op dit moment,
Ze willen je niet missen, ook niet voor een cent.
Dus zoek het roze in het leven,
En blijf gedreven.
Je vind het ooit wel,
Zie het leven niet als een hel.
Maar probeer het te zien als een speeltuin,
En laat het puin,
Gewoon achter je.
Reacties op ‘het leven’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!