Je bent zo anders
Je bent anders,
je bent niet dezelfde meer.
Je bent veranderd,
anders dan de vorige keer.
Niet meer van die vrolijke kleuren,
geen stralende lach op je gezicht.
Maar zwarte grauwe kleren aan,
alleen je huidskleur was nog licht.
Ik wou dat je nog bij mij was,
dat je nog zo vrolijk was.
Dat je geen drugs meer gebruikte,
dat je me kinderverhaaltjes voorlas.
Dat je met een gekke stem,
donald duck nadeed.
Dat er elke keer als ik lachte
er ook een glimlach over jouw gezicht gleed.
Ik voel een ijsspegel door mijn hart heengaan,
ik voel de kou die jij uitstraalt.
Ik weet dat je niet meer kan stoppen,
maar dat je er niet van baalt.
Drugs is jouw zuurstof,
zonder dat kan je niet.
Maar het heeft je zo veranderd,
Je doet me zoveel verdriet...
Ingezonden door
Geplaatst op
12-12-2010
Over dit gedicht
Iemand die drugs gaat gebruiken veranderd soms heel erg.
Geef uw waardering
Op basis van 6 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Drugs Glimlach Grauwekleren Nietdezelfde. VeranderdReacties op ‘Je bent zo anders’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!