vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Alleen
De lucht is blauw dat weet iedereen
maar mijn leven is grauw
en dat weet ik alleen.
De zon geeft warmte
maar ik voel ijzige kou.
de meeste zijn eerlijk
maar jij bent ontrouw
Een kind dat lacht geeft een goed gevoel,
maar ik ken enkel het treurige doel.
Ik zie meisjes met hun vriend
maar ik
heb het niet verdiend.
Buiten zie ik kinderen spelen door het raam
maar ik ben eenzaam.
Je verade mij
voor je maten
omdat zij me haten.
Je maakte het uit voor hen,
je keek niet naar wie ik ben.
Nu ben ik alleen,
helemaal alleen.
Reacties op ‘Alleen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!