1001 Gedichten
vorige gedicht
vorige gedicht
aan mij gekomen
Ik ben aan het rijden op mijn fiets.
Plots lig ik op de grond.
Vanuit het niets
voel ik twee handen op mijn kont.
Het is snel voorbij
en ook weer niet.
Het komen aan mij
geeft veel verdriet.
Nooit zal ik, ik nog zijn,
ik ben verdwenen.
Op het asfalt ligt enkel pijn
zachtjes te wenen.
Reacties op ‘aan mij gekomen’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!