Epilepsie

Mijn leven wordt door epilepsie beïnvloedt,
Wie had dat bij mijn geboorte vermoedt.
Een gezond meisje kwam ter wereld,
Maar dat veranderde 6 jaar later.

Epilepsie werd geconstateerd,
Wat hebben we daar in de loop van de tijd van geleerd.
Mijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn,
Een vrolijk iemand, maar soms ook iemand met verdriet en pijn.

De ene aanval na de andere,
Zou dit ooit nog kunnen veranderen?
Na jaren vechten ging het goed,
Toch zakt nu langzaam weer de moed.

Mijn epilepsie is weer actief,
Het beslist mijn hele leven,
Nergens alleen heen mogen,
Altijd onder toezicht van iemand anders ogen.
Je mag niet dit, je mag niet dat,
Ik ben het allemaal gigantisch zat.

Heeft mijn leven nog wel zin op deze manier?
Wat doe ik eigenlijk op deze aardbol hier!
Zit mezelf in de weg en voor andere ben ik een last,
Iedereen die ik met mijn epilepsie belast.

Mijn ouders zijn geweldige mensen,
Maar hun zou je een gezonde dochter wensen!
Ziekenhuis in, ziekenhuis uit,
Medicijnen dit, medicijnen dat,
We hebben alles al gehad.

Komt het ooit nog goed?
Mijn omgeving houdt moed,
Maar ik denk “Mijn leven komt nooit meer goed!”