De jongen aan de kant van de straat

Op een winterse avond, liep ik door een straat.
Geen blaadjes meer in de bomen, de grond is bedekt met een laagje sneeuw.

Ik zie kinderen die sneeuwmannen maken en sneeuwballen gooien naar elkaar.
Gezinnen die lekker thuis zitten bij de openhaard met een tas warme chocomelk.

De mensen leken heel gelukkig.
Lichtjes werden opgehangen in bomen en op huizen.
Mensen die elkaar een vrolijk kerstmis wensen.

Maar toen ik verder ging, dieper in de straat.
Zag ik een jongen, hij deed me aan mezelf denken .

Ik vroeg waarom hij hier helemaal alleen zat aan de kant van de straat.

Hij zij: Kerstmis, ze zeggen dat kerstmis de leukste dag is van het jaar.
Waarom voel ik me dan niet gelukkig?
Ik antwoordde: kijk rond je. Waarom ga je niet naar je familie?
Hij antwoordde: Mijn moeder is gestorven aan een ziekte, mijn kat is overleden op mijn moeders begrafenis . Mijn vader heb ik nooit gekend. En mijn 2 zussen zijn in een auto-ongeluk dood gegaan.
Ik zei: Het spijt me wat er is gebeurd, maar wat heeft het met kerstmis te maken?

Hij antwoordde: Had ik dat dan noch niet verteld. Dat allemaal is gebeurd op kerstmis.