Zijn autistenfeest

de beelden zijn
weer buitenissig
niet opgeslagen in de
catacomben van zijn geest

nog trekt hij
aan de touwtjes
zijn zij als pop de
cast van zijn autistenfeest

ieder opgaand
in het eigen spel
gebonden aan het kruis
dat in zijn wereld huist

tot de lijnen
breken chaos in
psychose heerst
realiteiten zijn vergeten

de beelden huizen
in de nissen van zijn geest
het muizenissen is
voor even weer geweest