Ik leg de lat wat lager

Ik wil zo graag weer er tegenaan.
Maar ik kan het nog steeds niet aan.
De maatschapij verwacht van alles van mij.
Ik wil er wel aan voldoen.
Maar het lukt nog niet zo als toen.
Terwijl ik het liefs wil gaan er weer tegenaan.
Maar het heeft mij veranderd.
Hij heeft mij geraakt.
Mijn verleden het heeft mij kapot gemaakt.
Nu zet ik weer voorzichtig mijn voeten op,
De grond.
Ik leer weer vertrouwen op het heden.
En probeer afscheid te nemen van het verleden.
Maar het gaat niet zo snel.
Al wil ik het wel.
Ik moet weer leren vertrouwen.
Leren van mijzelf te houden.
En een nieuwe toekomst op bouwen.
Maar het lukt nog niet in de huidige drukke,
Maatschapij.
Dat is nog te druk voor mij.
Hoewel ik het zo graag wil.
Ik kan nog niet tegen dat ge dril.
Dus ga ik nu kijken en accepteren wat,
Wel wil.
Een veilige plek.
Zonder het ge dril in mijn nek.
Een plaats waar ik ben op de plek.