De Verboden Vrucht
Ik ben zo haveloos radeloos
knetterstapelgek op jou
Het is niet zo dat ik
echt van je hou
Maar wanneer ik aan je denk
sta ik in vuur en vlam
Ik wou dat ik wist
hoe dit alles kwam
Je lippen, je lijf, je ogen,
ze maken de vrouw in me los
Mijn fantasieën over je
veroorzaken een vuurrode blos
Ik durf je niet recht
in de ogen te kijken
Ik mag mijn passie niet
aan je laten blijken
Je bent mijn verboden vrucht,
mijn appel in het paradijs
Oh, je maakt me zo gek,
ik lijk wel niet goed wijs
Je raast door mijn lijf,
je ontsteekt in mij zwoelheet vuur
Oh, de prijs die ik voor je zou
moeten betalen is te duur
Ik kan je niet, ik mag je niet,
maar ik wil je zo graag
Ik zit hier echt een beetje
mee in mijn maag
Ik wil je aanraken, betasten,
voelen, heel diep in mij
Jij maakt mijn hersens tot een
dwaze grote roze homp klei
Ik lijk wel gek,
wat moet ik hier toch mee….
Ik hou je op afstand,
mijn hoofd zegt NEE
Maar mijn lijf, mijn hart,
mijn wezen schreeuwt om jou
Ik verlies mijn verstand,
ik zit in het nauw
Je maakt me week van binnen,
ik toon me hard
Oh, mijn schat, mijn lief,
je maakt me zo verward
Zelfs maar één nacht,
oh! ik wil je met mij verrukken…
Oh..mijn verboden vrucht,
ik wou dat ik je kon plukken….
Ingezonden door
Geplaatst op
06-07-2008
Geef uw waardering
Op basis van 5 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Onbereikbaar VerbodenliefdeReacties op ‘De Verboden Vrucht’
-
Heel mooi geschreven. top!!!!! groeten silvia d
Verwijderde gebruiker - 18-05-2011 om 10:15