1001 Gedichten

1001 gedichten

Zet ook uw gedichten op 1001Gedichten.nl

Heeft u nog geen account? Meld u gratis aan!

Print dit gedicht
vorige gedicht

De draak

De zilveren ogen van de draak
Glinsterend tegen de volle maan
Druppend verloor de draak zijn bloed
Gevaar.
Niet voor de ander, maar voor hem
Zijn lichaam, anders zo sterk
Ingevallen, doods
De stekels op zijn lichaam uitgevallen.

De kettingen in zijn poten en hals
Vol met spijkers
Zodat:
Bij iedere beweging die hij maakte ze diep zijn lichaam indrongen

Voetstappen
Een sprankeling hoop zat er in zijn ogen toen hij op keek
Hij wist wie het was
Iedere avond kwam ze daar
Pratend over van alles, vragen waar ze geen antwoord op kreeg
Haar stem maakte hem rustig
Het enige waar hij rustig van werd
Soms heel soms viel hij zelfs in slaap
Vaak als hij wakker werd lag zij met haar kleine lichaampje op zijn neus

Ze was eenzaam, hij was eenzaam
Als ze samen waren was het goed
Zij was, net als hem anders
Een klein tikje anders
Toch wou niemand iets met haar te maken hebben


Geen geluid
Stilte
Akelige stilte
De draak lag met zijn kop op de grond
Roerloos met een klein lichaampje op zijn neus
Dat evenmin bewoog als hij

Uit verdriet gestorven
haar tranen konden niet terugkrijgen wat ze verloor

Haar enige vriend vermoord.

vorige gedicht
Toevoegen aan favorieten

Ingezonden door

Geplaatst op

Geef uw waardering

Op basis van 9 stemmen krijgt dit gedicht 4 van de 5 sterren.

Social Media

Tags

Draak Fantasie Moord

Reacties op ‘De draak’

Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!

Reageren

We gebruiken uw gegevens alleen om te reageren op uw bericht. Meer info leest u in onze Privacy & Cookie Policy.

Wilt u direct kunnen reageren zonder elke keer naam en e-mailadres in te voeren? Meld u hier aan voor een account!

De draak