Het voetstuk

zag je als
een koningin
op het voetstuk dat
mijn liefde bouwde

je lach nam
mijn geschenken aan
je lichaam liet mij
verder gaan dan ooit

je zwaaide en keek om
zag oude volgelingen
draaide toen een slag
bleef liever die je was

het kind in je
is terug gekropen
zij kreeg de kansen niet om
in onze zon te leren lopen