vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
In streelzacht ontwijken
ik raakte je hand
in een streelzacht
ontwijken je ogen
lieten me blijken
dat mijn liefde je
niet langer brandt
nog is je stem als
een veld vol met
bloemen maar in de
melodie die ik proef
in je zoenen fluistert
al een kleine dissonant
afstand in voelen
je lach is nog open
maar onderhuids
merk ik wat tonen in
harmonie gaan bedoelen
onze passie verzandt
jij wilt nog bloeien
als lente die blijft
ik wil nog groeien
in mijn aards paradijs
en blijf hunkeren
naar je heerlijke lijf
wil melker
20/05/2011
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Ingezonden door
Geplaatst op
20-05-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
LiefdeReacties op ‘In streelzacht ontwijken’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!