Zonder schroom

kom schuilen
onder het bladerdak
loop met mij het schaduw pad

weg van het helle licht
dat genadeloos
je zorg en pijn beschijnt

een kleine pauze
op een omgevallen boom
samen praten zonder schroom

in delen vallen
lasten van je schouders
die doodmoe van het dragen zijn

met een gestrekte rug
weer terug in het licht
waar de zon schijnt zonder pijn