Bekend en toch onbekend
Toen ik je tegenkwam de eerste keer,
had ik het gevoel je kijkt op me neer.
Na verloop leerde ik je kennen en gaf het een kans,
niet altijd voelde ik me prettig bij jou ook al ben ik zelf heel wat mans.
Er werden kinderen geboren schatjes waar ik veel van hou,
alles had ik voor je over maar jij zette mij vaak in de kou.
Het is jammer dat alles zo is gelopen het is voorbij,
die zelfzuchtigheid van jou maakt mij niet blij.
Dacht een vriendin te hebben gevonden,
maar deze vriendschap slaat alleen maar wonden.
Hoop dat het je verder goed gaat in het leven,
hoop dat je veel liefde krijgt en kan geven.
Echte vrienden zijn een kostbaar geschenk.
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
28-07-2011
Geef uw waardering
Op basis van 1 stemmen krijgt dit gedicht 1 van de 5 sterren.Social Media
Tags
ZelfzuchtigheidReacties op ‘Bekend en toch onbekend’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!