Meisje
Er was een meisje.
Een meisje met verdriet.
Mensen kenden haar wel,
maar wisten haar naam niet.
Het meisje had geen vrienden
had nooit iemand om mee te spelen
geen ouders die haar liefkozend strelen.
Het meisje was alleen.
Alleen op de wereld.
Geen vrienden of familie
alleen met zichzelf en haar fantasie.
In haar fantasie was alles anders.
Alles mooier, alles beter.
Maar fantasie blijft fantasie en komt nooit echt tot leven.
Het is nacht, het meisje loopt over straat.
Het had geregend net,
er lagen plassen op de weg.
Het is al laat
Het meisje staat voor een winkelruit en ziet een meisje huilen.
Een meisje met verdriet.
Het meisje wil het meisje helpen, maar spiegelbeelden praten niet
Reacties op ‘Meisje’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!