vorige gedicht
volgende gedicht
vorige gedicht
volgende gedicht
Ogen vol herinnering
zag je
in de spiegel achter me
ik lachte jij verdween
slechts mijn gezicht
met ogen vol herinnering
staarde me aan
ik fluisterde je naam
je echode gedachten
kwam zomaar naast me staan
deed me gloeien
was me aan het boeien
met je blik in spiegelbeeld
ik heb je losgescheurd
uit mijn verleden de pijn
is nu gelijk verdeeld
Ingezonden door
Geplaatst op
08-09-2011
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Herinnering OgenReacties op ‘Ogen vol herinnering’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!