Zuster
Ik lig al dagen ziek te bed
Ben nog te misselijk voor een gebed
Zusters lopen af en aan
Zou de koorts nog zakken gaan
Lig hier een beetje apart
Zien ze niet dat ik naar aandacht snak
Ik ben ook maar een mens
Ik wil naar huis ik ben hier onbekend
Voel me bang en alleen
Met alleen zusters om mij heen
Maar ik moet hier nog wel een tijdje blijven
Infecties in mijn buik
Voel pijn tot in mijn kruis
Maar zo gauw de koorts is gezakt
Pak ik mijn hele hebben en houwen
Dan ga ik naar mijn pap
Die mij helpt dit alles te verstouwen.
Zo lig ik te piekeren de dokters moeten mij gauw ontslaan
Maar ik kan nog niet eens alleen mijn bed uitgaan
Wat lig ik nu toch te zeuren
Zuster komt geeft mij een spuitje sluit nu alle deuren
Nu voel ik mij helemaal opgesloten
Wordt slaperig voel mij triest en verloren
Ben als een diertje dat zich voelt verstoten
Ik heb de hele dag al traantjes vergoten
Maar morgen,morgen komt er een nieuwe
dag
Ben bijna in slaap met een flauwe lach
Word ik morgen misschien opnieuw geboren
Hoor ik nu in de verte Engelenkoren?
Ingezonden door
Geplaatst op
23-09-2008
Geef uw waardering
Op basis van 2 stemmen krijgt dit gedicht 3 van de 5 sterren.Social Media
Tags
Genegenheid Ziek ZusterReacties op ‘Zuster’
Er zijn nog geen reacties geplaatst bij dit gedicht, een reactie plaatsen kan hieronder!